تحلیل الگوی مکانی و رقابت درون گونه ای در تیپ خالص بلندمازو (quercus castaneifolia c.a.mey.) با استفاده از آماره o- ring (مطالعه موردی: جنگل شاهد نکا)

الگوی مکانی درختان در مراحل مختلف زندگی داده های مهمی در رابطه با فرآیندهایی که تجدید حیات و توالی جنگل را هدایت می کنند، در اختیار قرار می­ دهد. رقابت از عامل­ های تأثیرگذار بر ساختار جنگل است. شناخت رقابت در جنگل به ویژه هنگامی اهمیت دارد که هدف از مدیریت جنگل، تقلید از پویایی بوم ­نظام­های طبیعی باشد. برای این منظور یک پارسل مدیریت نشده به مساحت 26 هکتار در منطقه نکا انتخاب شد و کلیه درختان بلندمازو با قطر برابر سینه بیشتر از 7/5 سانتی متر مورد اندازه گیری قطر قرار گرفتند و مختصات دکارتی آنها تعیین شد. سپس درختان اندازه گیری شده براساس قطر برابر سینه به چهار طبقه کم قطر، میان قطر، قطور و خیلی قطور تقسیم شدند. بررسی الگوی مکانی و رقابت درون گونه ای بلندمازو به­ ترتیب با توابع تک ­متغیره و دومتغیره آماره او- رینگ (o- ring) انجام شد. نتایج نشان داد که الگوی مکانی درختان به دلیل سنگین بودن بذر بلندمازو و فراوانی زیاد درختان جوان، در فاصله های کوتاه خوشه ای و سپس با بزرگ شدن مقیاس بررسی تصادفی می شود. همچنین مشخص شد که درختان بلندمازو دارای اثرات رقابتی مثبت و منفی متفاوتی در طبقه ­ های مختلف قطری نسبت به هم هستند که در فاصله ­های متفاوتی با توجه به اندازه درختان اتفاق می افتد که متأثر از نورپسندی، محدودیت پراکنش بذر و رقابت درون گونه ای این گونه است. با توجه به اینکه پراکنش بلند مازو از الگوی تصادفی پیروی کرده است، بنابراین دخالت های جنگل شناسی باید علاوه بر ملاحظه سایر عامل­ های مؤثر در نشانه گذاری، به گونه­ ای باشد که برداشت فقط به صورت پایه­ ای و تصادفی انجام شود و توده به سمت الگوی تصادفی سوق داده شود.